آشنایی با میکروفن و انواع میکروفن ها

انواع میکروفن

میکروفن‌های داینامیک

در میکروفون‌های دینامیک، سیگنال صدا با حرکت کردن یک هادی در میان یک میدان مغناطیسی ایجاد می‌شود. در بیشتر میکروفون‌های دینامیک یک دیافراگم بسیار باریک و سبک در پاسخ به فشار هوا حرکت می‌کند. حرکت دیافراگم باعث حرکت یک سیم پیچ صدای معلق در میان یک میدان مغناطیسی می‌شود، و منجر به ایجاد جریان الکتریکی کوچکی می‌شود. میکروفون‌های دینامیک حساسیت کمتری (در مقابل فشار هوا و فرکانس‌های بالا) نسبت به میکروفون‌های خازنی دارند و معمولا می‌توانند در شرایط سخت تری کار کنند. همچنین این میکروفون‌ها ارزان تر هستند و برای ضبط صدای درامز و گیتار الکتریک مناسب تر می‌باشند. مناسب ترین میکروفون برای snare میکروفون Shure SM۵۷ (که برای آمپلی فایر گیتار نیز عالی هستند). بسیاری از مهندسان از میکروفون Sennheiser MD۴۲۱ برای toms و AKG D۱۱۲ برای باس درام استفاده می‌کنند.

میکروفن‌های خازنی

اگر به دنبال وفاداری کامل به منبع صدا هستید، باید از میکروفون خازنی استفاده کنید. میکروفون های خازنی در مقابل میکروفون های دینامیک، واکنش بهتری نسبت به “سرعت” و تحرک امواج صوتی نشان می دهند. این سیستم مکانیکی ساده شامل یک دیافراگم نازک و کشیده شده است که در نزدیکی یک صفحه فلزی قرار گرفته است (backplate). این آرایش یک خازن ایجاد می کند که بار الکتریکی خود را از یک منبع خارجی دریافت می کند – باتری یا منبع برق اختصاصی، یا فانتوم پاور از میکسر. دیافراگم در پاسخ به تغییر فشار هوا به آرامی می لرزد و باعث تغییر ظرفیت خازن و تغییر ولتاژ و ایجاد سیگنال خروجی میکروفون می شود. میکروفون های خازنی در دو نوع ترانزیستوری و لامپی و در اشکال و ابعاد مختلف تولید می شوند – اما همه آن ها بر اساس این اصول کار می کنند.

برخلاف سایر میکروفن‌ها، میکروفن خازنى به مولد برق DC و یک پیش‌تقویت ‌کننده احتیاج دارد. میکروفن خازنى داراى معایبى است که بزرگى و حساسیت بیش از حد از آن جمله هستند. ضمناً در مقابل منابع صوتى بلند مجاور دچار واپیچیدگى خواهد شد. این میکروفن کیفیت بسیار خوبى از صدا تولید مى‌کند (معمولاً ۲۰ تا ۱۸۰۰۰ هرتز) و نسبت به صداهاى گذرا واکنش بسیار بالائى دارد. از میکروفن خازنى براى صدابردارى بسیار حساس استفاده مى‌شود (صدابردارى در صحنه‌هاى متحرک و ایستا) به‌ویژه هنگامى که منبع صوتى در فاصلهٔ دور قرار دارد (به‌صورت میکروفن آویز در ارکسترهاى بزرگ). از طرف دیگر مى‌توان این میکروفن را به‌عنوان بوم صدا، بوم دستی، پایه‌اى و آویز نیز به‌کار گرفت. – میکروفن الکترت (Electret Capsule؛ نوع خاصى از میکروفن خازنى.) : این نوع میکروفن کاربرد وسیعى به ‌عنوان میکروفن شخصى یا میکروفن مخفى دارد و داراى کفیت خوبى در صدابردارى است. این نوع نسبتاً ارزان و کوچک میکروفن داراى دیافراگم پلاستیکى است که بار الکترو استاتیک ‘دایم’ دارد؛ از این‌رو به ولتاژ قطبى نیاز نخواهد داشت.

تقویت‌کنندهٔ کوچکى که با باترى کار مى‌کند در محفظهٔ میکروفن کار گذاشته شده است. در اثر کهنه شدن و کار کردن زیاد، اشکالاتى در عملکرد این میکروفن پدید مى‌آید؛ از جمله، از بین رفتن فرکانس‌هاى بالا، کاهش حساسى و افزایش نوفهٔ زمینه. اختلالات در این میکرون بر اثر رطوبت زیاد، بخار، حرارت و گرد و خاک سرعت بیشترى مى‌گیرد.

 میکروفن‌های ریبون

میکروفون‌های ریبون اولین میکروفون‌های هدایتی (directional) بودند که از لحاظ تجاری به موفقیت رسیدند و در دوره طلایی رادیو کاربرد وسیعی داشتند. امروزه میکروفون‌های ریبون، با تلاش شرکت‌هایی مانند Royer، در حال بازگشتن به عرصه صدا هستند. میکروفون‌های ریبون به جای سطح فشار صدا (SPL) به سرعت مولکول‌های هوا واکنش نشان می‌دهند و در آن‌ها المان معلق و بسیار کوچکی در یک میدان مغناطیسی قوی حرکت می‌کنند. در کاربردهای استودیویی این تفاوت عملکردی مهم نیست، هرچند می‌تواند در حین ضبط در فضای باز و در روزهایی که باد می‌وزد حیاتی باشد! میکرفون‌های ریبون قدیمی مانند RCA ۴۴ و ۷۷DX بیش از اندازه ظریف و حساس بودند؛ میکروفون‌های ریبون امروزی – مانند Royer R۱۲۱ و R۱۲۲ – طوری طراحی شده‌اند که تحمل استفاده سنگین استودیویی را داشته باشند.

 میکروفن‌های یو اس بی

میکروفون های USB یکی از پیشرفت های جدید در فناوری میکروفون هستند و دارای تمام اجزای میکروفون های سنتی می باشند: کپسول، دیافراگم و غیره. تفاوت این میکروفون در داشتن دو مدار اضافی است: یک پری آمپ داخلی و یک مبدل آنالوگ به دیجیتال (A/D). پری آمپ اتصال میکروفون به میکسر یا پری آمپ میکروفون خارجی را غیرضروری می سازد. مبدل A/D خروجی میکروفون را از آنالوگ (ولتاژ) به دیجیتال (داده) تبدیل می کند، تا بتواند به طور مستقیم وارد رایانه شود و توسط نرم افزار ضبط خوانده شود. این میکروفون ضبط دیجیتال پرتابل را بسیار آسان می کند. تنها کافی است میکروفون را به رایانه متصل کنید، نرم افزار DAW را اجرا نمایید و کلید ضبط را بزنید!

میکروفن‌های بی سیم (VHF یا UHF )

 طی سالهای اخیر، روند رشد ارتباطات بدون سیم با ظهور تلفن‌های سلولی جهش بزرگی نمود. این درحالیست که در سال ۲۰۰۳ ارتباطات بی سیم یکصدمین سالگرد تولد خود را جشن گرفت. صد سال پیش و در تاریخ ۱۹ ژوئن ۱۹۰۳ نخستین پیام تلگراف بدون سیم برفراز آتلانتیک تا انگلستان توسط رئیس جمهور روزوولت مخابره شد و این نقطه آغاز ارتباطات بی سیم و تولد آن به شمار می رود، بطوریکه امروزه ارتباطات بی سیم به گونه ای در ابعاد زندگی ما نفوذ کرده است. میکروفن‌های بی سیم نیز از این موضوع مستثنی نیستند و هم اکنون بیش از ۲۰۰ نوع مختلف از این میکروفن‌ها توسط سازندگان در سرتاسر دنیا تولید و عرضه می شوند. یک سیستم میکروفن بی سیم، معمولاً متشکل از سه بخش اصلی شامل: میکروون، فرستنده و گیرنده است. اما آنچه که قابلیت حذف سیم را نسبت به سیستم‌های میکروفن معمولی به این تجهیزات می بخشد، قطعاً اجزاء فرستنده و گیرنده آن می باشند. بخش فرستنده این تجهیزات معمولاً در قالب یک مجموعه و به همراه بخش میکروفن و فاقد سیم، ادغام و عرضه می‌شوند.در سیستم‌های جدید میکروفن بدون سیم، دو آنتن مختلف، یکی بر روی بخش فرستنده و دیگری بر روی قسمت گیرنده وجود دارد. هنگامیکه فاصله فرستنده از آنتن گیرنده بیش از حد مجاز افزایش می یابد، در این حالت صدا و سیگنال‌های رادیویی دچار تحریف و نویز می شوند. به علاوه استفاده از امواج بالای فرکانسی باند (UHF) که دارای طول موج کوتاه تری نسبت به (VHF) می باشند، باعث کاهش بازتابش سیگنالها در محیط مورد استفاده می شود.